กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว….
สมัยที่โลกยังมีพระจันทร์ 2 ดวง
ดวงจันทร์ดวงหนึ่งเป็นผู้หญิงและอีกดวงเป็นผู้ชาย
ดวงจันทร์ทั้ง 2 ดวงนี้ต่างรักกันและไม่เคยแยกห่างจากกัน
ทุกๆคืนเมื่อมองขึ้นไปบนฟ้าจะเห็นดวงจันทร์ทั้งคู่อยู่เคียงข้างกัน

…แต่แล้ววันหนึ่ง…
ดวงจันทร์ผู้หญิงก็ได้ไปพบกับดวงอาทิตย์
ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงหลงใหลในแสงเจิดจ้าของดวงอาทิตย์ จนเลื่อนตัวตามดวงอาทิตย์ไปทีละน้อย ทีละน้อย
และแล้วก็แยกมาจากดวงจันทร์อีกดวงนึงในที่สุด
เมื่อค่ำคืนมาถึง…
จึงมีดวงจัทร์ผู้ชายเหลืออยู่เพียงดวงเดียว
ดวงจันทร์ผู้ชายจึงได้แต่ออกตามหาดวงจันทร์ผู้หญิงไปทุกหนแห่ง

…คืนแล้วคืนเล่า…
…วันเวลาล่วงผ่านไป…

ดวงจันทร์ผู้ชายก็ยังไม่สามารถหาดวงจันทร์ผู้หญิงพบ
ด้วยความคิดถึงและอยากพบดวงจันทร์ผู้หญิงเป็นที่สุด
ทำให้ดวงจันทร์ผู้ชายคิดว่า “หากเรามัวแต่ตามหาอยู่อย่างนี้ คงไม่ได้เจอหญิงที่เรารักเป็นแน่แท้”
จึงตัดสินใจระเบิดตัวเอง เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทั่วจักรวาล
เพื่อให้ชิ้นส่วนแต่ละชิ้นออกตามหาดวงจันทร์อีกดวง

…เมื่อเวลาผ่านไป…

ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงได้เห็นถึงความจริงว่า…
แม้ว่าดวงอาทิตย์จะส่องแสงเจิดจ้าสวยงามสักเพียงใด
แต่ดวงอาทิตย์ก็มิได้ส่องแสงเจิดจ้าแต่เพียงเธอเท่านั้น
แต่ยังส่องแสงไปที่ดาวดวงอื่นๆอีกมากมาย
ดวงจันทร์ผู้หญิงจึงกลับมาหาดวงจันทร์ผู้ชายอีกครั้ง
แต่หาเท่าไหร่ ก็หาดวงจันทร์ผู้ชายไม่พบ

ต่อมาจึงได้รู้ว่า…
ดวงจันทร์ผู้ชายยอมระเบิดตัวเองเพื่อตามหาตน จดกระจัดกระจายเป็นเศษเสี้ยวเล็กๆ
ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงได้รู้ว่าไม่มีวันที่จะได้เจอกับดวงจันทร์ผู้ชายอีกต่อไปแล้ว จึงได้แต่โศกเศร้าเสียใจ
แต่ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่ที่ดวงจันทร์ผู้ชาย มีให้กับดวงจันทร์ผู้หญิง
ทุกค่ำคืนจึงพยายามเปล่งประกายแสง ที่ยังเหลืออยู่น้อยนิดของตนส่งให้ถึงดวงจันทร์ผู้หญิง
เกิดเป็นแสงพร่างพรายเต็มท้องฟ้าเคียงข้างดวงจันทร์
จนเกิดเป็นดวงจันทร์และดวงดาวให้เรืองแสงเห็นจนถึงทุกวันนี้…

หากเรามองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน
วันไหนที่เห็นจันทร์สวยสด
วันนั้น…คุณก็จะไม่เห็นดาวดวงเล็กดวงน้อย
หากวันไหนคุณเห็นดาวเปล่งประกายเต็มท้องฟ้า
วันนั้น…คุณก็จะไม่พบดวงจันทร์

สุดท้าย….เธอและเขาก็ไม่ได้พบกัน…ตลอดกาล

ก่อนที่คุณจะตัดสินใจเลือกใครที่ดีกว่า อย่าลืมว่ายังมีคนที่คุณเคยรักเค้าและเค้าก็รักคุณอยู่ตลอดไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าเขาคนนั้น อาจจะไม่ได้แม้เพียงเสี้ยวหนึ่งของคนใหม่เลยก็ตาม